Entre 2006 e 2009, Miguel Anxo Murado facía una colaboración no programa Diario cultural da Radio Galega.
Eran tres minutos no aire nos que falaba de por que as vacas morren sempre na adolescencia, como sabe o viño que facía Montaigne en Bordeos, ou indagaba de quen é a caveira que emprega a Royal Shakespeare Company para a famosa escena de Hamlet. Eran reflexións sobre a cultura, a literatura, a arte ou a vida cotiá, desde o romanticismo da tose a como xurar realmente en arameo, dun eloxio do embigo á antropoloxía do zapato. No ronsel de libros anteriores como Escrito en cafeterías e Libro de horas, aquí aparece recollida unha selección daquelas charlas diante do micrófono. Artigos que, como di o autor, por ser pensados para ser ditos, preservan en algo a voz de quen os escribiu e dixo.
