No casco do barco resaltaban unhas letras pintadas.
Era un nome ben estraño,
unha palabra que ela descoñecía.
Nin sequera sabía moi ben como se debía ler.
Dicía Winnipeg e era o nome do barco.
—Víchelo, Miranda? —díxolle Teresa—.
Este é o barco que nos vai levar a Chile,
ese país tan apartado, chámase Winnipeg.
Gústache?
Miranda asentiu coa cabeza
e por vez primeira desde había moitas horas
sorriu con esperanza.
