No lousado a cheminea non cansara de chorar charamelas. O paxaro da morte aniñara nela os laios. Deixaron a lúa no poxigo... abrindo unha gateira na porta. A estrela deitou as derradeiras bagullas de orballo... nunha roseira.
Este sitio web utiliza cookies, tanto propias como de terceros, para mejorar su experiencia de navegación. Si continúa navegando, consideramos que acepta su uso. Más información
