ENTRE HORTAS E PORTAS

ENTRE HORTAS E PORTAS. LEMBRANZA E EFUSIÓN LUCENSE

Editorial:
EDITORIAL TRIS TRAM - LUGO
Año de edición:
Materia
Biografías y Memorias
ISBN:
978-84-89377-90-5
Páginas:
215
Encuadernación:
Rústica con solapas
Colección:
FORA DE COLECCION
-5%
16,00 €
15,20 €
IVA incluido
SIN STOCK

Debecidos pola cidade

0 stars -
el 29.06.2019 Por

Unha obra moi entretida que fai xurdir esa nostalxia de décadas pasadas pola cidade do sacramente. Pero os que éramos devecidos pola cidade tiñámolo un chisco complicado; xa que tendo en conta que « Entre hortas e portas» eran de un andar superior baixo a nosa ollada, coma de máis categoría, xa que os afastados tan so en contadas ocasións podíamos achegarnos de raspallada, por festas ou no arranxo de papeis, con algunha achega as grandes pantallas sendo a ledicia da xuventude os domingos. Pero…

Que dicir dun sentir galego
no esquecemento dos anos,
daqueles que foron ceibos
coas verbas dos campanarios.

Nesas décadas pasadas
arrepiando as ignorancias,
dos mozos cumprindo anos
armándonos cabaleiros .

Sabia de xuventude
enfiada entre gaiteiros,
celebrando esas festas
agardadas con ledicia

Sendo esa forza naval,
os que fomos as diásporas,
expoñiamos sernos de alá
da mesma terra dos nabos.

Este sentir dende as letras
son inquedanzas dun pobo,
para os sinxelos da aldea
chegarse ao cine, un reto.

Denominados paletos
e cativos coñecementos,
íamos moi fora de onda
os tildados de labregos.


Añadir comentario

Debecidos pola cidade

Por Eladio Bernabé Fernández Rodríguez el 29/06/2019

Unha obra moi entretida que fai xurdir esa nostalxia de décadas pasadas pola cidade do sacramente. Pero os que éramos devecidos pola cidade tiñámolo un chisco complicado; xa que tendo en conta que « Entre hortas e portas» eran de un andar superior baixo a nosa ollada, coma de máis categoría, xa que os afastados tan so en contadas ocasións podíamos achegarnos de raspallada, por festas ou no arranxo de papeis, con algunha achega as grandes pantallas sendo a ledicia da xuventude os domingos. Pero…

Que dicir dun sentir galego
no esquecemento dos anos,
daqueles que foron ceibos
coas verbas dos campanarios.

Nesas décadas pasadas
arrepiando as ignorancias,
dos mozos cumprindo anos
armándonos cabaleiros .

Sabia de xuventude
enfiada entre gaiteiros,
celebrando esas festas
agardadas con ledicia

Sendo esa forza naval,
os que fomos as diásporas,
expoñiamos sernos de alá
da mesma terra dos nabos.

Este sentir dende as letras
son inquedanzas dun pobo,
para os sinxelos da aldea
chegarse ao cine, un reto.

Denominados paletos
e cativos coñecementos,
íamos moi fora de onda
os tildados de labregos.


Añadir comentario

Otros libros del autor

">