Esta obra, publicada en 1921, propuxo un cambio de paradigma na escrita dramática da época e marcou o inicio de camiños por facer.
Alén recrea a peripecia dunha sociedade espiritista que agarda a volta do seu mestre desde o mundo das tebras, pero tamén é a historia dun amor imposible que se refuxia nas xeografías da saudade. Trátase dunha comedia dramática que transcorre en Nova York, na que atoparemos personaxes que, sendo irlandeses, alemáns ou norteamericanos, falan galego como o fala a xente de Mugardos ou do Valdoviño. Toda unha impostura naquel ano de 1921 no que se publica.
