Esta é parte do prólogo do libro, de Manuel Lourenzo:
Moi duro debe resultar o inverno en Corme para que o seu cronista principal sexa un percebeiro que un día, vendo a resignación da xente na terra, decidiu ollar para este lado e contarnos o que acontecía.
A normalidade nunca parece cousa desta parte do mundo, adestrada no vivio da réplica… “Só no fondo do mar nunca chove. Nin hai vento”.
Nestes trinta relatos ou pequenas crónicas dun Corme que desvela o mundo enteiro, a sensatez non é un valor que nos compense dos absurdos punzantes da vida… Polo contrario, é un fundamento a partir do cal apuntan, atolados, os soños que todo o confunden, que todo o clarifican…
Quen, tras ter lido estas belas crónicas, nunca poderá negar a Suso Lista nun lugar cimeiros nas nosas letras?
-5%
-5%
-5%
