Galiza, a primeiros do século XX,. facía menos de cincuenta anos que vira nacer unha incipiente pintura, onde destacaban individualidades, nunca un grupo compacto. Estes artistas maioritariamente seguían a pintura aprendida en Madrid no tocante aos temas e á cor. Na pintura galega que nace en 1912 non se reflicte unha loita de clases porque o que acontece é a creación dunha estética ex nihilo, feita pola pequena burguesía galega, e que xa naqueles tempos, comenza a expoñela baixo o nome de arte galega. Dáse no Estado español un enfrontamento entre a periferia e o centro, que a arte tamén reflicte
