«este é o meu libro e escríboo da miña propia man.
neste ano mil oitocentos trinta e un do noso señor fixen quince anos.
non son moi alta, e o meu pelo é da cor do leite.
chámome mary e aprendín a soletrear o meu nome. eme a erre i grego. así é como se escribe.»
Nunha localidade rural británica, Mary ten que abandonar a granxa familiar para coidar da muller do vigairo, gravemente enferma. Alí farase maior, experimentará moitas vivencias e aprenderá a ler e escribir, o que lle permitirá contar a súa historia para atopar sosego.