Agardaba a chegada do amor / Como quen agarda a arremetida / Dun fato de búfalos rabiosos. / Crendo no seu ignorante devezo / Que nesta ocasión os afectos recobrados / Si se revelarían suficientes / Para amañar tanta desidia / Que, co devir do tempo, / Culminaría por envolver todo / Cos tentáculos rutineiros dun polbo esfameado.
